Summer of Sam

Uit 1999, speelt zich af in 1977. Seriemoordenaar die zichzelf Son of Sam noemt, heeft het gemunt op Italiaans-Amerikaanse vrouwen. Blablabla… Vèttige soundtrack, vooral nr. 3 en 8 !!! 1Marvin Gaye – Got to Give It Up 2ABBA – Dancing Queen 3The Who – Baba O’Riley 4Roy Ayers – Running Away 5Chic – Everybody Dance 6Grace Jones – La Vie en Rose 7First Choice – Let No Man Put Asunder 8Elvin Bishop – Fooled Around & Fell in Love 9Machine – There but for the Grace of God 10Emotions – Best of My Love 11Peter Brown f/ Betty Wright – Dance with Me 12Thelma Houston – Don’t Leave Me This Way

Basquiat

Een tiental jaar geleden was ik erg onder de indruk van deze film. En op de soundtrack stond het machtige “Summer in Siam” van The Pogues. Jammer dat ze het niet speelden vorige zondag in Lokeren. Het is ook niet echt een festivalsong. Het optreden vond ik zeer ok. Kreeg al onmiddellijk sympathie voor de zanger : zo zat (maar charmant haha!).In mijn entourage begreep niemand wat hij zei tussendoor. Nochtans goed verstaanbaar : hello Lorkeren ! 😉

Pantserkruiser Potemkin

van Eisenstein ooit es gezien tijdens het filmfestival van Gent, denk ik. Filmgeschiedenis de nouveau ! De mening van Martin Kooistra : Consequent gerekend tot de 10 beste films aller tijden. Kortom: deze film moet je gezien hebben! Film zou oorspronkelijk deel uitmaken van een 8-delig epos over de (mislukte) revolutie van 1905, die op bloedige wijze werd neergeslagen door de Tsaristische troepen, maar uiteraard een belangrijke opmaat was voor de Bolsjewistische Revolutie van 6 november 1917. Op het slagschip Potemkin (gelegen in de haven van Odessa) worden de matrozen slecht behandeld door hun meerderen. Wanneer er maden in het eten worden ontdekt, weigert de bemanning de maaltijd te nuttigen. De kapitein geeft orders om een deel van de bemanning te executeren, maar na een hartstochtelijke oproep van matroos Vakulinchuk besluit het vuurpeloton de wapens neer te leggen en zich met hun ‘broeders’ te keren tegen de ‘onderdrukkers’. De muiterij slaagt, maar Vakulinchuk vindt hierbij de dood. Het nieuws bereikt het vaste land en burgers betonen massaal hun steun en eren Vaklunchuks heldhaftige optreden. Maar aan deze bijeenkomst komt een bruut einde wanneer de Tsaar zijn legers bevel geeft het vuur te openen op de mensen, wat leidt tot een slachtpartij. Nog altijd de beste propagandafilm ooit gemaakt, met schitterende shots boordevol symboliek. De vrouw met het dode kind die (onder lange schaduwen van het naderende peloton (en dat zijn geen wielrenners) hartstochtelijk pleit voor een einde aan het geweld; de moeder met kind die wordt doodgeschoten, waarna het bloed over haar riem met daarop een zwaan (de ultieme metafoor voor onschuld); en natuurlijk ‘de babywagen’. Alles is prachtig geschoten, subliem gemonteerd en (niet te vergeten) uitstekend geregisseerd. Wanneer honderden figuranten de trappen van Odessa afstormen, voel je de angst, de paniek en de chaos door de overtuigende manier waarop de mensen kriskras door elkaar hobbelen, elkaar duwen en op de trappen vallen! Niet voor niets de beroemdste (misschien wel de beste) scene uit de filmgeschiedenis. En dan heb je de rest van de film nog niet eens gezien! Berichtje aan R : de kolchozefilm was wslk niet degene die jij voorstelde, alhoewel ik het niet zeker meer weet. Ik dacht dat het van een vrouwelijke regisseur was. Zou dat kunnen?